Na Svečanoj Akademiji dodeljene pohvale i zahvalnice zaslužnim pojedincima i institucijama

Uprisustvu velikog broja gostiju, prijatelja festivala i građana održana je Svečana akademija, u okviru koje su prisutni mogli da se podsete šta se na festival dešavalo tokom prethodne 52 godine.

Nušićijada je tokom svih ovih godina malu Ivanjicu učinila poznatom i prepoznatiljivom, omogućavajući da čuvena imena iz sveta filma, teatra, muzike, književnosti, nauke i sporta približi znatiželjnom meštaninu. Za Ivanjičane ona predstavlja mnogo više od festivala, istaknuto na da večerašnjoj Akademiji.

Prisutnima se prvo obratio glumac Milan Milosavljević, koji već desetu godinu sa ponosom nosi ime i slavu velikog komediografa Branislava Nušića ovom čaršijom.

On je Nušićijadu uporedio sa devojčicom koja je imala tri meseca kada je prvi put došao u Ivanjicu pre 10 godina. Sada je to devojčica trećeg razreda osnovne škola, kao i festival.

„Moram vam reći da mi je posebno zadovoljstvo da ja budem Branislav Nušić baš ovde u Ivanjici, kao i zaštitno lice čitavog festivala. U mom kalendaru postoji jedan dan, a to je dan kad počinje Nušićijada”- rekao je Milan.

U organizaciji prvobitne Nušićijade i sadašnje obnovljene, učestvovao je veliki broj ljudi, glumaca, stvaralaca, umetnika, organizatora i građana Ivanjice. Zahvaljujući njima Nušićijada je ostala jedinstvena po formi i sadržaju i postala kulturni brend ne samo Ivanjice već čitave Srbije.

Zato su u okviru ovogodišnje Akademije dodeljena priznanja pojedincima i institucijama koje su dale nesebičan doprinos razvoju ivanjičkog praznika kulture, humora i smeha.

Među dobitnicima specijalnih priznanja su:

–Radovan Vasović, pokretač kulturno-umetničkih akcija: Septembar u Ivanjici (1967), Plavi horizonti Požege (1968), Međunarodna slikarska kolonija „Ljubica Cuca Sokić“ pri manastiru Kovilje (1997), Festival horske muzike Zvuci „Zlatan bor“ (2000), Međunarodna radionica za nauku i umetnost „Kremna – Otkrovenje“ (2001). Preminuo je 5. avgusta 2018. godine u Beogradu, a sahranjen u Trnavi kod Čačka.

–Milutin B.Krivokuća-Mićo, prvi i dugogodišnji direktor Centra za kulturu (od 1961), Radničkog univerziteta, a po osnivanju Doma kulture u Ivanjici bio je direktor ove ustanove. Mićo je pokrenuo brojne kulturne aktivnosti i manifestacije u ivanjičkom kraju, među kojima i Nušićijadu, Likovnu koloniju mladih, Jugoslovenski festival dokumentarnog filma, manifestaciju Zvuci Golije, Javora i Mučnja, Školski karneval. Preminuo je 26. aprila 1994. godine u Ivanjici, gde je i sahranjen.

–Blagoje D. Radivojević- Blažo, jedan je od inicijatora organizovanja Dragačevskog sabora trubača, ivanjičke Nušićijade i osnivač Likovne kolonije mladih u Ivanjici. Preminuo je 8. novembra 2016. godine u Beogradu.

–Slobodan B.Spasović- Bućo, čiji je doprinos u razvoju zdravlja, kulture i sporta u ivanjičkom kraju veoma značajan. Preminuo je u Ivanjici 20. decembra 2002. godine.

–Raško Nešovanović, koji je svoj radni vek proveo u Domu kulture u Ivanjici i bio zadužen za kulturno- umetnički program ove ustanove. U vreme starih Nušićijada organizovao je i vodio program na čuvenoj sceni Okruglo pa na ćoše. Kako je to radio najbolje govore reči Ljubomira Markovića, tadašnjeg dopisnika brojnih listova iz Ivanjice: Nešovanović je satiričnim perom zabeležio sve mane, propuste i nedostatke Ivanjičana, lokalne vlasti i radnih organizacija. Posmatrači su sa odobravanjem, aplauzima nagrađivali satiru gorštaka. Pojavljivali su se dečaci, devojčice, mališani, pevači, a pesnici recitovali svoje pesme. Nastupala je i folklorna grupa iz Ivanjice. Priredba je počinjala himnom Nušićijade i njome se završavala. Mislim da je ona bila najpopularnija na ovoj svetkovini smeha, šale i satire.

–Miljko Grujović-Miljaš, koji je u organizaciji festivala Nušićijada od prvih godina njenog obnavljanja. Podario joj je sjajne kreacije vizuelnog identiteta, a za par promotivnih filmova izrađenih u saradnji sa kolegom Radišom Removićem, organizatori Nušićijade su dobili velika priznanja na takmičarskim manifestacijama. Preminuo je 3. juna 2019. godine u 44-oj godini. Sahranjen je u Ivanjici.

–Građani Ivanjice . U cilju obnove kultnog festivala, grupa mladih je u aprilu 2008. godine pokrenula peticiju i za manje od mesec dana prikupila 3.797 potpisa, što je činilo više od 10% ukupnog stanovništva ove opštine. Zahvaljujući ovim mladim ljudima i njihovom entuzijazmu Nušićijada je ponovo zagospodarila ivanjičkom kaldrmom i vratila osmehe na mnogobrojna lica.

–Volonteri, bez kojih Nušićijada ne bi bila ista. Oni donose poseban duh vedrine,mladosti i daju inspiraciju svima nama. Na krilima njihovog entuzijazma građena je Nušićijada prethodnih 10 godina. Preko 2000 mladih volontera okupljenih oko ideje ovog festivala proteklih godina dalo je ogroman doprinos organizaciji i realizaciji ivanjičkog praznika kulture, humora i smeha.

–Nušić fondacija, koja je osnovana 2013. godine od strane Olivere Nušić-Terzić i Nebojše Nušića sa upravnim odborom u čijem sastavu su Ivan Predić (unuk B.Nušića),Petar Stančić i Boris Terzić sa ciljem unapredjenja i promovisanja kulture, umetnosti i književnosti, na prostoru Srbije,u inostranstvu,posebno u susednim državama. Bave se očuvanjem lika i dela Branislava Nušića, najvećeg srpskog komediografa,književnika,diplomate,akademika,osnivača i upravnika nacionalnih pozorišnih institucija. Od 2013. godine aktivno učestvuju u suorganizaciji ivanjičke “Nušićijade”. Ove godine posetioci festival zahvaljujući Nušić fondaciji imaće priliku da prisustvuju premijernoj promociji dvotomnog izdanja knjige “Nušić u pričama” .

–Zadužbina Ilije Milosavljevića Kolarca, koja je uz Nušićijadu od samog njenog obnavljanja.

U okviru Akademije publika je uživala u nastupu KUD-a Doma kulture, pod rukovodstvom Gordane Spasović, kao i ivanjičkog benda „Balkan express”.

Nakon Svečane Akademije u Holu Doma kulture otvorena je izložba „Velikani srpskog pozorišta”, koji je inače deo stalne postavke Kulturnog centra u Rabrenovu. Izložbu čini 56 dela, od preko 40 autora, koji sopstvenim likovnim jezikom podsećaju kulturnu javnost na najznačajnije glumce koji su ostavili neizbrisiv trag u istoriji srpskog pozorišta.